Canzun dil tscheiver 1909

Sil tscheiver less jeu raquintar

Enqual histori’ e praula,

De Sievi Legher miu cumpar 

De Gieri Giachen Miaula.

Sco mintgin sa, sault’ins tier nus

Sch’ei glei pusseivel dus e dus,

Mo sto zatgi tier mintga ball 

Er aunc sunar si bein ne mal.

Uss sei la stat secapitau 

Che ins havess bugen saltau 

Mo cheu semuoss’ei per discletg 

Ch‘ins ha ni schula ni schuletg 

Per dar al bal dretg schuaun e riet 

Quei fuva bein pil naucli schliet.

Cheu vegn ei gest sil dretg mument 

Ad in dils tifics endament,

Ch’ei sesi giu els umbrivauns 

II musicant de Patschadauns 

De biala vet’ e peda.

Quel fies franc nuota feda 

De inagada semussar 

E sia suna schar schular.

Schi luntsch fuss quei stau tut endretg 

Mo‘l sunadur seseva 

El cambarlet schi pign e stretg 

Perquei che el stueva.

Mo quel che veva parturiu 

Il bien pertratg ha er’urbiu 

Dal policist e dal mistral 

La harmonia per siu ball,

Ed ussa sault’ins legramein 

En tact e harmonia.

Schi frestgamein resuna bein 

La dultscha melodia 

Che sez nies polizist 

Seschmeina host e hist 

Entuorn la vasta sala 

El bratsch ded ina biala.

Ed el ha giu dil tut raschun,

Tier nus dat ei schi pauc chaschun 

D’in tec sedivertir.

Sch’ins lai lu quella aun fugir 

Sche rest’ ei auter pauc de far 

Che di e notg semudergiar.

Pil polizist dat ei cunzun 

De rar in pign plascher 

Cheu siu quest mund rodun 

En nies bi vitg Mustér.

Ei tucc’ ad el dil tut de far 

Per uorden dar e far restar. 

Tscheidi ha’l guardia fatg 

Il di entir stendiu 

E lu gnanc sper in matg,

Sper in migliac futiu.

E quei fuss aunc stau praulas. 

Stuer tadlar las miaulas 

Ils gibels, grius, la sgregna 

Ded ina nauscha tegna 

Glez sei stau sgarscheivel,

Horribel, snueivel.

Ge treis notgs bugen,

Con gron legermen,

Les el vigilar 

Sper ina suna 

Da buna luna 

Avon che in’ura 

Far tschella bravura.

Essent che quei ei stau schabiau,

Ha in toc lappi domandau,

Beinspert tras la gasetta:

„Mo nua resta po Mustér?“

E nossa onda Greta 

Ha bein spert detg fetg bein e ver, 

Leu nu’ che ti selais perver 

Grad sut la claustra schai Mustér.

E lu dat ei aunc bia uclauns 

Per nies Mustér entuorn 

En quels dat ei perderts carstgauns 

Ed era enqual stuorn.

In flott chirurg ei sco’i vegn detg 

Giu Disla us d’enflar,

Quel ha inschin egl amputar 

Che tut smerveglia fetg.

El ha en siu mistregn in dun 

Ed ina spertadat,

Ch’ el operescha en verdat 

Perfin in tgaun el sprun.

Cul member ch’ el ha amputau 

Ha’l priu la queid’ al tgaun 

De visitar gl’ uclaun.

Quel ha’l curau e medegau.

In pur de Segnas ha tscheidi 

Fatg tscheiver giu el vitg.

Vid quel patratga quei utschi 

Finfatg aunc bien e ditg.

El ha dau troccas e cattau 

Ch’ el ei staus tut surprius.

Treis plattas carn h’ al gudognau 

Ed ei staus bein survius.

Ge quella earn ha gli plaschiu 

Quell’ era bienmarcau.

Pagar il vin ha el stoviu,

Sco’i fuva marcadau.

Perquei ton pli ha el lapau 

Grad quei ch’ el ha podiu 

Perquei ch’ el veva sez pagau, 

Ton pli ha el bubiu.

Il sac ei ussa emplenius, 

Tgemblaus si fetg e bein 

E tonaton eis el derschius 

E lu aunc tgunschamein.

En schletra han ei transportau 

Mess franco el ensi,

Havent in techet giu splimau 

E sblundergiau gl’ utschi

E gl’auter di ha el cuchiau 

En sia buors’ in tec 

Mo spert ha’ l quella ferm serau 

Ed era grad sc’ in chec.

Ed el engira vilentaus:

Mai pli, gnanc in daguot 

Seig’ei sin fiastas, ne firaus,

Nun mintga schluck pernuot.

Ei dess uss aunc de raquintar 

Enqual fetg legra storgia,

Ch’ha dau chaschun de paterlar 

Entochen en Cavorgia.

Sadadas, sbarradas 

E gaultas unfladas.

Sil di de Nadal 

In hazer scandal.

La clav ha mess paisch 

Denter Plaisch e Tumaisch,

Che nies bien uffeci 

Ha giu gnanc in rezzi.

Il tscheiver va us de rendiu 

E jeu stos spert calar 

In techet tscheiver, vein nus viu, 

San ins gl’ entir onn far.

E tscheiver il pli bi 

Ei quel de mintgadi 

Per quel ch’ ei frestgs e sauns 

E denter buns carstgauns.

Stin dil Brensin