Vacca, tatta…, vacca, tatta…, tatta, vacca!

Glogn 19, p 40ss (Detgas e praulas propi da Medel)

Inaga veva in da Catinauns la vacca e la tatta ch’eran malamein malsaunas. La tatta era veglia ed ei era buca da sesmarvegliar ch’ella pudeva strusch tschintschar, nundir runar peis. Ell’ era giuaden tochen funs enta letg e tremblava sc’in lamegl sbrinzlont giudem il tschep-tschera. La vacca burleva dil madernatsch e seruclava mintgaton sin punt che la cadeina bunamein strunglava vi ella diltut. En sias fetgas e pitgiras ha quel da Catinauns clamau siu mat e cumandau ch’el mondi dabot o Mustér per medischinas per la vacca — e mach’ ei mondi en ina, sappi el era aunc far dar enzatgei per la tatta. Il giuven ei ius sil fletg sco’l bab ha detg. Bandunond Mustér vev’ il docter dau la cunzina: Hagies per l‘ amurdiu quitau e buca sbaglia las medischinas. Returnond sur Vergera siden, entupav’enqualin il mat en suadetsch, che teneva en in maun il guoter da medischinas per la vacca ed en l’ auter quel per la tatta e che scheva ad in dir, sco da recitar la litania: « Vacca, tatta…, vacca, tatta…, tatta, vacca! Digl ir ch’ei mava, eis el tutenina daus en venter e lavond puspei en pei, ha el continuau endretg il moviment dalla bratscha, mo buca quel dils plaids: « Vacca, tatta…, vacca, tatta…, tatta, vacca, tunav’ei uss entochen a Catinauns. Arrivaus si casa, el ha dau la medischina dalla vacca alla tatta e quella dalla tatta alla vacca. Mo prendei mira! La vacca ei crapada e la tatta ei levada! Ed il vegl da Catinauns di, dond il tgau: «Quels da Mustér san far diltut, deno endretg!»

Schreibe einen Kommentar