Quel che veva engulau la groma

Glogn 19, p 40ss (Detgas e praulas propi da Medel)

Quella detga ch’ ei probabel la pli enconuschenta ord la Val Medel, lein nus schar raquiutar sur Giohen Venzin en «dialect da s. Roc»: «Cur tge la veia mava sur Vergera, stev’ei lo sper quella in bi tgaplut. In da, usche di ins, e in um ius speras o cun ina breinta groma se dies, per purtar o Musteir. Ei era il fenadur e fetg tgeud. Empau pie en se enturn las muschnas er ei bia farbeuns. El veva seit e per dustar quella ha el mess giu la breinta el tgaplut ed e ius se e magliau farbeuns. Denton ei in euter vegnius per quella veia, ha aviert se gl’uvierchel e magliau bravamein groma, epi strihau enturn la bucca da Niessegner. Cur tg’il da Medel e vegnius anavos per la breinta ed ha viu tge Niessegner veva groma enturn bucca, ha el cartiu tge quel hagi magliau la groma ed ha priu e tratg el dallas pleuncas giu sehend: «Sehe te eis betga pie prus tge quei, sehe va da co giu!» (Il raquintader fa la fetg buna remarca: Quella detga ei probabel vegnida si a motiv dalla translocaziun dil caplut giu dasperas il stradun niev dadens ils tunnels!)

Schreibe einen Kommentar